ในโลกของภาพยนตร์ที่ว่าด้วยสงครามและความเกลียดชัง เรามักเห็นเด็กๆ ถูกวางไว้ในฐานะเหยื่อ—สายตาแห่งความบริสุทธิ์ที่ถูกบดขยี้ด้วยความโหดร้ายของผู้ใหญ่ แต่ Jojo Rabbit ของ Taika Waititi กลับทำสิ่งตรงข้ามอย่างน่าทึ่ง เขาให้ “เด็ก” เป็นศูนย์กลางของเรื่องราวแห่งนาซีเยอรมนีที่ถูกแต่งแต้มด้วยความฝันและความขบขันราวกับเทพนิยายสีหม่น หนังไม่ได้ปฏิเสธความรุนแรงของสงคราม แต่กลับเลือกจะมองมันผ่านสายตาของเด็กชายผู้เชื่อมั่นว่าฮิตเลอร์คือ “เพื่อนในจินตนาการ” ของเขาเอง ภาพยนตร์เรื่องนี้จึงไม่ใช่แค่เสียดสีต่อต้านลัทธินาซีเท่านั้น…

ในโลกที่ “คนดี” ถูกใช้จนหมดอายุการใช้งาน ก่อนจะถูกเขี่ยทิ้งอย่างสิ้นค่า — นิธิวัฒน์ ธราธร กลับมาด้วยภาพยนตร์ที่เป็นเหมือน “สารคดีของความเสื่อม” ในร่างของหนังระทึกขวัญ ว่าด้วยการทรยศที่ไม่มีใครเหลือใคร จนกระทั่งเราต้องถามว่า ใครกันแน่ที่ตายไปก่อน? ผลงาน Netflix เรื่องนี้เป็นการกลับมาของผู้กำกับที่เคยเชี่ยวชาญความอบอุ่นใน “คิดถึงวิทยา” และความขมอมหวานของ…

ในโลกของซีรีส์ดราม่าระดับโลกที่ล้นตลาด “ติดหรูอยู่บังเกอร์” หรือชื่อภาษาอังกฤษว่า Billionaires’ Bunker (สเปน El refugio atómico) คือหนึ่งในงานที่กล้า “ตั้งคำถามกับอารยธรรมของมนุษย์ที่ร่ำรวยจนลืมตัว” ด้วยภาษาภาพยนตร์ที่ทั้งเย้ายวนและหดหู่ ผลงานจากทีมผู้สร้าง Money Heist – ทรชนคนปล้นโลก อย่าง…

หากจะมีภาพยนตร์ไทยหรือต่างประเทศสักเรื่องที่เดินเข้าสู่สนามทดสอบของ genre cinema ในเอเชียและพร้อมจะ “ทำให้คนดูต้องอ้าปากค้างด้วยพลังของความวิปริต” ก็คงหนีไม่พ้น Organ Child ชื่อไทย อวัยวะเถื่อน (器子) ผลงานที่ถูกตั้งคำถามมากที่สุดจากไต้หวัน ซึ่งเลือกเล่าเรื่องราวของ “ลูกที่ถูกลดทอนให้เป็นเพียงอวัยวะสำรอง” ด้วยวิธีการทั้งตรงไปตรงมาและเต็มไปด้วยความกระอักกระอ่วน เรื่องราวเริ่มต้นด้วยบรรยากาศของครอบครัวธรรมดาที่ค่อย ๆ เปิดเผยด้านมืดของสังคมใต้ดิน—ตลาดอวัยวะที่แลกเปลี่ยนชีวิตเด็ก…