เล่าไปเรื่อย (Life)

จริงๆ เรื่องนี้ก็ไม่น่าใช่เรื่องใหม่อะไรหรอกนะครับ ข้อมูลในอินเตอร์เนตมีคนแชร์เยอะแยะแล้ว แต่พอมีโอกาสได้ข้ามน้ำข้ามทะเลไปยังสหรัฐอเมริกา การเช่ารถขับที่ไม่ได้อยู่ในแผนมาก่อน อีกอย่างคิดว่าต้องมีใบขับขี่สากลติดไว้ในการเช่ารถด้วยนั้น แต่ด้วยความขี้เกียจก็ไม่ได้ไปทำมันซะงั้น จนกระทั่งถึงวันบินไปจริงๆ นั่นแหละ ด้วยเหตุที่ต้องเช่ารถขับ เนื่องจากเมืองที่อยู่ระบบขนส่งสาธารณะไม่เอื้อนิดหน่อย แม้ระบบขนส่งสาธารณะที่นั่นจะนำประเทศไทยโดยเฉพาะกรุงเทพไปหลายเท่า แต่เอาจริงบางอย่างในบ้านเราเข้าถึงง่ายกว่ายิบย่อยได้เยอะกว่า เช่น วินมอไซค์เป็นต้น การที่จะเรียกใช้บริการรถรับจ้างอย่าง Uber หรือ Lyft แม้จะไม่ได้ยุ่งยากอะไร แต่คำนวณค่าใช้จ่ายต่อวันเทียบกับการเช่ารถขับรวมเติมน้ำมันกับประกันแล้ว บางทีการเช่ารถขับเองก็คุ้มค่ากว่าเสียด้วยซ้ำ นั่นเลยเป็นที่มาเช่ารถดีกว่า แต่ก็นะมีแค่ใบขับขี่แบบสมาร์ทการ์ดอย่างเดียว บริษัทรถเช่าจะให้มั้ยนะ?… Read More »แชร์ประสบการณ์เช่ารถขับในอเมริกาด้วยใบขับขี่ประเทศไทย

หลังจากที่มีนัดกันชุมนุมรายวันไม่ได้มีหยุดหย่อนเท่าไหร่ แม้ในแต่ละวันจะดูบางตาไปบ้าง แต่ก็ใช่ว่าจะแผ่วลง อาจจะใช่ถ้าวัดคำว่าแผ่วคือจำนวนผู้ชุมนุมเทียบกับวันที่มาร่วมชุมนุมกันเยอะๆ แล้ว เทียบแบบนี้บอกว่าแผ่วก็ได้ แต่สิ่งที่ไม่เคยแผ่วก็คือ “ข้อเรียกร้อง” ที่ทะลุเพดานจนพังลงมาแล้ว และในวันที่ 17 พ.ย. วันที่การยื่นแก้ไขรัฐธรรมนูญผ่านระบบรัฐสภา โดย 1 ฉบับนั้นเป็นร่างจากประชาชนที่ร่วมลงชื่อด้วย เรียกสั้นๆว่าฉบับ iLaw ฝั่งม็อบคณะราษฎร์ก็หวังว่าถ้าสมาชิกรัฐสภาช่วยกันโหวตให้ร่างฉบับ iLaw ผ่านเข้าสู่กระบวนการไปได้ ก็จะนับเป็นก้าวแรกในการประณีประณอมเลยก็ว่าได้ แต่สุดท้ายถูกตีตกด้วยจำนวนสมาชิกสนับสนุนไม่ถึงอย่างที่ต้องการ นั่นก็คงสร้างความโกรธแค้นแก่ประชาชนเพียงพอประมาณนึงแล้ว ที่เค้าไม่สนใจในความหวังดีอันนี้… Read More »[บันทึก] ชุมนุม ๑๗ – ๑๘ พย. ๒๕๖๓ | ก็ยังไม่เห็นหัวประชาชนอยู่ดี