Skip to content

[รีวิว] The Quick and the Dead : เพลิงเจ็บกระหน่ำแหลก (1995) | การดวลปืนคือพิธีกรรมแห่งการไถ่บาป

เวลาที่ใช้อ่าน : 2 นาที

กลางดินแดนที่ฝุ่นคลุ้งและกฎหมายไร้ความหมาย เมือง Redemption เป็นชื่อที่ทั้งประชดและชี้นำ มันหมายถึง “การไถ่บาป” แต่สิ่งที่เกิดขึ้นในเมืองนี้คือการจัดการแข่งขันยิงปืนเพื่อความบันเทิงของเจ้าถิ่นผู้มีอำนาจเด็ดขาด “เฮรอด” รับบทโดย Gene Hackman ในบทผู้ร้ายที่ทรงพลังและน่าเกรงขามที่สุดคนหนึ่งในภาพยนตร์ตะวันตกยุคหลัง

แล้ววันหนึ่ง ผู้หญิงคนหนึ่งขี่ม้าเข้ามาในเมือง ชื่อของเธอคือ “Ellen” หรือ “The Lady” (รับบทโดย Sharon Stone) เธอขรึม สงบนิ่ง และไม่สนใจสายตาใคร แต่เบื้องหลังแววตาเยือกเย็นนั้นซ่อนแรงจูงใจที่ซับซ้อนกว่าคำว่า “ล้างแค้น”

การเล่าเรื่องแบบพิธีกรรม: Duel as Redemption

หนังของ Sam Raimi เรื่องนี้มีโครงสร้างที่ชัดเจนราวกับละครเวที – เหตุการณ์เกิดขึ้นในเมืองเดียว ช่วงเวลาสั้น ๆ และทุกอย่างหมุนรอบการแข่งขันดวลปืนแบบตายเป็นตาย มันไม่ใช่แค่ฉากแอคชั่น แต่มันคือพิธีกรรม มันคือสนามประลองของอดีต ความกลัว ความเกลียดชัง และสุดท้ายคือการไถ่บาป

ทุกตัวละครที่ลงแข่งมีแผลในใจ บางคนสู้เพื่อชื่อเสียง บางคนสู้เพื่ออิสรภาพ บางคนแค่ไม่มีอะไรจะเสีย Leonardo DiCaprio ในบท The Kid – เด็กหนุ่มที่เชื่อว่าเขาเร็วที่สุด และใฝ่ฝันจะให้พ่อผู้ไร้หัวใจยอมรับเขา – คือหัวใจอีกดวงของเรื่อง

แต่จุดพีคที่สุดคือ ความจริงเบื้องหลังความแค้นของ Ellen เมื่อหนังเผยว่าเธอคือเด็กหญิงในอดีต ที่ถูกบังคับให้ยิงพ่อของตัวเองจนตาย ขณะเป็นตัวประกันของ Herod – การล้างแค้นจึงไม่ใช่เรื่องของการเอาคืน แต่มันคือการลบล้างความผิดบาปที่ฝังลึก เธอไม่ได้แค่ฆ่า Herod – เธอกำลังฝังศพปีศาจในอดีตที่ฝังอยู่ในใจเธอเอง

ภาพและเสียง: Western สไตล์ Sam Raimi

แม้จะเป็นหนังคาวบอย แต่ The Quick and the Dead ไม่เหมือน Western ที่เราคุ้นตา Sam Raimi ใช้กล้องแพนไว หมุนติ้ว สโลว์โมชั่นแบบเกินจริง และมุมกล้องแปลกตาที่แทบเป็นลายเซ็นจาก Evil Dead ของเขา ใครคาดหวังความสมจริงอาจรู้สึก “เล่นใหญ่” แต่สำหรับสายดูหนังที่อ่านความหมายจากภาพและท่าทาง นี่คือโอเปร่าการล้างแค้นที่ถูกกำกับด้วยภาษาภาพยนตร์ล้วน ๆ

แสงสีทองของพระอาทิตย์ตก สะท้อนกระบอกปืนในช็อตดวล ฉากซูมเข้าไปในลำกล้องปืนผ่านตากล้องเหนือจริง ร่างล้มทั้งยืนกลางแสงแดด และเลือดที่หยดบนพื้นทราย — มันคือภาพพจน์ของบาป การไถ่ และความตาย

นักแสดง: น้ำหนักของตัวละครเล็ก ๆ

Sharon Stone ไม่ได้มาเพียงแค่เล่นบทนำ เธอยังเป็นโปรดิวเซอร์ผู้อยู่เบื้องหลังการดึง Sam Raimi มากำกับ และผลักดันให้ DiCaprio ได้รับบท Kid ทั้งที่สตูดิโอไม่เห็นด้วย นักแสดงอื่นอย่าง Russell Crowe ในบทบาทนักบวชที่เคยเป็นมือสังหาร ก็สร้างมิติทางศีลธรรมที่ซับซ้อนให้กับเรื่อง

แม้จะเป็นหนังที่เต็มไปด้วยปืนและเลือด แต่ตัวละครที่โผล่เพียงไม่กี่ฉากยังมี “เรื่องราว” และ “น้ำหนัก” จนทำให้คุณรู้สึกได้ว่า ทุกคนที่อยู่ในเมืองนี้มีอะไรต้องไถ่บาปบางอย่าง

สรุป: ดวลปืนเพื่อฆ่าผีในใจ

The Quick and the Dead (เพลิงเจ็บกระหน่ำแหลก) ไม่ได้เป็นหนังที่ประสบความสำเร็จนักตอนออกฉาย แต่เวลาทำให้มันได้รับการมองใหม่ในฐานะ “หนัง cult” ที่ทั้งสนุก ตลกร้าย และมีปรัชญาในตัวเอง มันทั้งเคารพ Western ยุคเก่า และพังทลายมันด้วยสไตล์เฉพาะของ Sam Raimi

บางที…ชัยชนะที่แท้จริงในเรื่องนี้ไม่ใช่การฆ่าเฮรอด แต่คือการที่ Ellen ได้ยิงกระสุนออกไปจากปืน โดย ไม่หลับตา อีกต่อไป

แสดงความคิดเห็น : Kitchen Rai

Your email address will not be published. Required fields are marked *


Optimized by Optimole