ในโลกภาพยนตร์มักจะมีเรื่องที่เกี่ยวกับการบูลลี่เยาะเย้ยถากถางอยู่ทั่วไป แต่ก็เรื่องอยู่เรื่องนึง เปรียบเสมือนอัญมณีที่หาพบได้ยาก เรื่องที่ช่วยเตือนเราถึงพลังแห่งความเมตตา ความเห็นอกเห็นใจ และชัยชนะของจิตวิญญาณมนุษย์ นั่นคือเรื่อง Wonder ชื่อไทย “ชีวิตมหัศจรรย์วันเดอร์” กำกับโดย สตีเฟน ชาบอสกี(Stephen Chbosky) ที่สร้างจากนวนิยายขายดีของ R.J. Palacio อัญมณีอันนี้คือภาพยนตร์ที่อบอุ่นหัวใจ เปิดตัวในปี 2017 ดึงดูดผู้ชมด้วยประเด็นที่ทรงพลังและตัวละครที่ยากจะลืมเลือน
ภาพยนตร์เรื่องนี้ บอกเล่าเรื่องราวของ “ออกัสต์ (อ็อกกี้) พูลล์แมน” วัย 10 ขวบ เกิดมาพร้อมกับความผิดปกติที่ใบหน้า (โรคปากแหว่งเพดานโหว่) ตั้งแต่แรกเกิด เขาเคยเข้ารับการผ่าตัดใบหน้ามาแล้วกว่า 27 ครั้ง ซึ่งเมื่อถึงวัยที่ต้องเข้าโรงเรียนและเข้าสังคม พ่อและแม่ถึงส่งเข้าเรียน ป. 5 ในโรงเรียนเหมือนเด็กทั่วๆ ไปเป็นครั้งแรก อ็อกกี้รับบทโดย เจคอบ เทรมเบลย์(Jacob Tremblay) ที่ถ่ายทอดความลึกของตัวละครและความเปราะบางได้อย่างน่าทึ่ง ซึ่งแสดงให้เห็นการเดินทางเพื่อค้นหาตัวเอง มิตรภาพ และการยอมรับตัวตนของเขา
ภาพยนตร์เรื่องนี้โดดเด่นไม่เพียงเพราะเนื้อเรื่องที่น่าประทับใจเท่านั้น แต่ยังเป็นเพราะทีมนักแสดงที่ยอดเยี่ยมอีกด้วย จูเลีย โรเบิร์ตส(Julia Roberts) และ โอเวน วิลสัน(Owen Wilson) ถ่ายทอดการแสดงที่จริงใจในฐานะพ่อแม่ของอ็อกกี้ แสดงให้เห็นถึงความรักที่ไม่มีเงื่อนไข และการสนับสนุนที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลงที่พวกเขามอบให้ลูกชายคนเล็กนี้ เคมีของพวกเขาและการแสดงภาพครอบครัวที่ต้องเผชิญกับความท้าทายจากอาการของอ็อกกี้นั้นน่าทึ่งมาก
และที่น่าประทับใจไม่แพ้กันคือ นักแสดงรุ่นเยาว์ที่แสดงเป็นเพื่อนร่วมชั้นของอ็อกกี้ อิซาเบลา วิโดวิช(Izabela Vidovic) รับบทเป็น เวีย(Via) พี่สาวของอ็อกกี้, โนอาห์ จูป(Noah Jupe) รับบทเป็น แจ็ค วิลล์(Jack Will) เพื่อนสนิทของอ็อกกี้ และ มิลลี่ เดวิส(Millie Davis) รับบทเป็น ซัมเมอร์ (Summer) ที่น่ารัก ล้วนนำความลุ่มลึกและความสมจริงมาสู่บทบาทของพวกเขา แสดงให้รู้สึกถึงปฏิสัมพันธ์ที่แท้จริงและความสัมพันธ์ที่พัฒนาขึ้นกับอ็อกกี้ ซึ่งแสดงให้เห็นถึงพลังของการเอาใจใส่และธรรมชาติของมิตรภาพที่เปลี่ยนแปลงได้
แม้ว่าเรื่องนี้จะดูเหมือนนำเสนอเนื้อหาที่จริงจัง เช่น การกลั่นแกล้ง ความโดดเดี่ยว และการยอมรับตนเอง แต่ก็ยังสามารถค้นหาช่วงเวลาแห่งความสุขและอารมณ์ขบขันแบบอบอุ่นหัวใจได้ สร้างสมดุลที่ละเอียดอ่อน โดยพาผู้ชมขึ้นรถไฟเหาะทางอารมณ์โดยที่ไม่ใช้อารมณ์จนมากเกินไป แสดงให้เห็นความซับซ้อนของธรรมชาติของมนุษย์ กระตุ้นให้เรามองทะลุเปลือกของมนุษย์และเปิดรับความงดงามของความหลากหลาย
จุดเด่นของภาพยนตร์เรื่องนี้ อยู่ที่ความสามารถในการจับสาระสำคัญของประสบการณ์ของอ็อกกี้ ผ่านการเล่าเรื่องด้วยภาพ การถ่ายทำภาพยนตร์และการกำกับศิลป์ สร้างโลกที่สดใสและชวนดื่มด่ำ ช่วยให้ผู้ชมรู้สึกเห็นอกเห็นใจกับมุมมองของอ็อกกี้ได้อย่างแท้จริง ตั้งแต่ความหวาดกลัวบนใบหน้าของตัวเอง เมื่อเขาเข้าโรงเรียนเป็นครั้งแรก ไปจนถึงรอยยิ้มแห่งชัยชนะที่แผ่ไปทั่วใบหน้าของเขา ทุกอารมณ์ถูกถ่ายทอดออกมาด้วยความจริงใจสูงสุด
บทภาพยนตร์ที่เขียนโดย Stephen Chbosky, Steven Conrad และ Jack Thorne เป็นเครื่องพิสูจน์ถึงความเข้าใจในแหล่งข้อมูล พวกเขาได้สร้างเรื่องราวที่ยังคงความเป็นจริงของเนื้อหาของนวนิยายเรื่องนี้ ในขณะเดียวกันก็ผสมผสานความคิดสร้างสรรค์ของพวกเขาเองเข้าไปด้วย บทสนทนามีความเจ็บปวดและน่าจดจำ ส่งข้อความอันทรงพลังที่สะท้อนออกมาต่อเนื่อง แม้ว่าภาพยนตร์จบลงไปแล้วก็ตาม
ภาพยนตร์เรื่องนี้ยังพูดถึงหัวจิตหัวใจของมนุษย์โดยตรง มันช่วยเตือนเราถึงความสำคัญของการเอาใจใส่ ความเห็นอกเห็นใจ และการยอมรับในโลก ที่มักจะมุ่งเน้นไปที่ความแตกต่างมากกว่าความธรรมดา สอนเราว่าความเมตตาสามารถสร้างผลกระทบได้อย่างลึกซึ้ง และความงามไม่ได้อยู่ที่รูปลักษณ์ภายนอก แต่อยู่ที่วิธีที่เราปฏิบัติต่อผู้อื่นมากกว่า
เมื่อภาพยนตร์เรื่องนี้ดำเนินมาถึงบทสรุปที่สะเทือนใจ ทำเอาน้ำตาไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว แต่น้ำตาที่ออกมานั้น เป็นน้ำตาแห่งความสุขและความหวัง มันช่วยสร้างให้ผู้ชมมีความรู้สึกศรัทธาในมนุษยชาติอีกครั้ง ย้ำเตือนเราว่าในตัวทุกคนมีศักยภาพของความยิ่งใหญ่ และพลังในการสร้างแรงบันดาลใจให้ผู้อื่น
ในช่วงเวลาที่เรามักเจอพาดหัวข่าวที่รู้สึกว่าโลกนี้กำลังถูกแบ่งแยก ภาพยนตร์ Wonder (ชีวิตมหัศจรรย์วันเดอร์) เป็นเครื่องเตือนใจที่ทรงพลังถึงการเปลี่ยนแปลงของความรัก การยอมรับ และความเข้าใจ มันกระตุ้นให้เรามองทะลุเปลือกนอกของมนุษย์ ยอมรับความแตกต่างของเรา และเลือกความเมตตาเป็นหลักการนำทางของเรื่องนี้จึงเป็นมากกว่าภาพยนตร์ เป็นการเชื้อเชิญจากใจจริงให้ค้นพบความดีในตัวเรา และในโลกรอบตัวเราอีกครั้ง
อยากจะเขียนอะไรก็เขียนอ่ะครับ แต่ถ้าเขียนผิดหรือตกหล่นไปก็ขออภัยล่วงหน้านะครับ
