ช่วงต้นยุค 2000 คือช่วงเวลาที่วง OPM จากลอสแอนเจลิสเริ่มเป็นที่รู้จักด้วยเพลง “Heaven Is a Halfpipe” ที่ผสมกลิ่นอายของฮิปฮอป เร็กเก้ และอัลเทอร์เนทีฟร็อกเข้าด้วยกันอย่างเป็นเอกลักษณ์ เพลงนั้นพูดถึงการหลบหนีจากโลกที่ไร้ความเข้าใจไปสู่ที่ที่เราเป็นตัวของตัวเอง…ที่อยากเล่นสเกตบอร์ด
ถ้า “Heaven Is a Halfpipe” คือเพลงของคนที่ฝันถึงโลกที่เข้าใจเขา “Fish Out of Water” ก็คือเสียงของคนที่เริ่มรู้แล้วว่าโลกใบนี้ ไม่เข้าใจเขาจริง ๆ — มันไม่ใช่เพลงที่ดัง ไม่ใช่เพลงที่ถูกเปิดในวิทยุบ่อย ๆ แต่กลับเป็นหนึ่งในเพลงที่พูดแทนใจของคนจำนวนมากที่รู้สึกว่า “เราไม่ใช่คนผิด — เราแค่เป็นปลาที่อยู่ผิดน้ำ”
ที่มาของเพลง: จากแรงดันของโลกสู่แรงดันใต้น้ำ
เพลงนี้ปรากฏอยู่ในอัลบั้ม Menace to Sobriety (2000), ซึ่งชื่ออัลบั้มเองก็มีความหมายย้อนแย้งในตัว — “ภัยคุกคามต่อความมีสติ” หรือ “ผู้ก่อกวนความปกติ” เหมือนการแถลงอย่างไม่เป็นทางการของ OPM ว่าพวกเขาไม่ได้มาเพื่อเข้ากับใคร แต่เพื่อพูดแทนคนที่ไม่เข้ากับโลกที่หมุนเร็วเกินไป
ในอัลบั้มนี้ OPM ผสมผสานฮิปฮอป, เร็กเก้, และร็อกเข้าด้วยกันอย่างอิสระ เพลงส่วนใหญ่พูดถึงการดิ้นรนในชีวิตเมือง, การเสพติด, ความฝัน, และความพยายามจะหาความหมายให้ชีวิต “Fish Out of Water” คือบทเพลงที่อาจไม่ได้มีเสียงดังที่สุดในอัลบั้ม แต่กลับมีพลังทางอารมณ์ที่ลึกซึ้งที่สุด — พูดแทนคนที่พยายามหาที่ทางในโลกที่ดูไม่ต้อนรับพวกเขาเลย
ความหมายของเพลง — ชีวิตของปลาในบ่อคน
“Fish Out of Water” พูดถึงความรู้สึกแปลกแยกในที่ทำงานหรือในสังคมที่เต็มไปด้วยแบบแผน คุณตื่นเช้ามาไปทำงานโดยไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำไปทำไม — ทุกวันซ้ำเดิม เหมือนเครื่องจักรที่ตั้งโปรแกรมไว้จนเริ่ม “คลั่งจากภายใน” เพลงใช้ภาพ “ปลาอยู่ผิดน้ำ” เป็นอุปมาของการหายใจไม่ออกในชีวิตที่ไม่ใช่ของเรา
แต่สิ่งที่ทำให้เพลงนี้งดงามกว่าความหดหู่ทั่วไป คือมันไม่ได้จมอยู่กับความสิ้นหวังอย่างเดียว ในเนื้อเพลงมีเสียงของ “ใครบางคน” ที่บอกให้เราช้าลง หายใจลึก ๆ และไม่ต้องตื่นตระหนก เพราะ “วันหนึ่งเราจะไปถึงที่ของเราเอง” — ทว่าในตอนนี้ เรายัง “ว่ายไม่ออก” เพราะเรายังเป็นปลาที่อยู่ผิดน้ำ
เสียงของ OPM — Marco Polo และการตามหาทางกลับบ้าน
ท่อน “Marco polo, don’t you know that’s how the game goes” ไม่ได้เป็นเพียงการอ้างอิงเกมในสระว่ายน้ำเท่านั้น แต่เป็นสัญลักษณ์ของ “การตามหากัน” ในโลกที่เต็มไปด้วยเสียงรบกวน Marco คือคนที่หลงในน้ำ ส่วน Polo คือเสียงตอบกลับจากใครบางคนที่ยังอยู่รอบ ๆ มันคือเกมของการหลงและการหากันในความมืด — เหมือนชีวิตคนที่หลงทางในระบบแต่ยังคงพยายามว่ายกลับไปหาตัวตนของตัวเอง
ท่อนจบ — เมื่อปลาเริ่มจม
ในท่อนสุดท้าย นักร้องพูดถึงการอยู่ “ใต้น้ำลึกจนมองไม่เห็นอะไร” การหมดแรงว่าย การตั้งคำถามว่า “ชีวิตนี้เป็นของใครกันแน่” และแม้แต่การอ้างถึง “Bang Bang, you missed the starting gun” — ประโยคที่ยืมจาก “Time” ของ Pink Floyd — เพื่อชี้ถึงความรู้สึกว่าชีวิตเริ่มไปแล้ว แต่เรากลับยังไม่รู้ว่าจะเริ่มตรงไหน มันคือความเจ็บปวดของคนที่รู้สึกว่าตัวเองมาไม่ทันโลก
เพลงจบลงด้วยท่อนเดิม “Everyday life’s getting harder…” ที่วนซ้ำอย่างจงใจ ราวกับจะบอกว่า ความรู้สึกของการเป็น “ปลาอยู่นอกน้ำ” นั้นไม่จบในวันเดียว แต่มันคือสภาวะที่ต้องอยู่ร่วมและเรียนรู้จะว่ายท่ามกลางมัน
บทสรุป: บางทีเราก็แค่ต้องหาน้ำของตัวเอง
“Fish Out of Water” คือเพลงของคนที่กำลังพยายามจะหายใจในโลกที่ไม่ได้สร้างมาเพื่อเขา มันคือเสียงของคนที่รู้ว่าตัวเองมีศักยภาพ แต่กลับใช้มันไม่ได้เพราะอยู่ผิดที่
และในที่สุด เพลงนี้ไม่ได้บอกให้เราว่ายเก่งขึ้น — แต่มันบอกให้เรา กลับลงน้ำของเราเอง
ไม่ต่างจากบทความที่ว่า “บางทีเราอาจไม่ได้ไม่ดี — เราแค่เป็นปลาผิดน้ำ”
และในวันที่เราเจอน้ำของเรา…เราจะว่ายได้อย่างอิสระอีกครั้ง
แปลเพลง Fish Out Of Water
Picture this… another Monday morning, you go to work | ลองจินตนาการดู…อีกเช้าวันจันทร์หนึ่ง เธอต้องไปทำงาน
But you don’t know why you’re going | แต่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำไมถึงยังต้องไป
Everyday it’s just the same, it’s stupid and boring and it feels like you’re going insane | ทุกวันมันซ้ำซาก ไร้สาระและน่าเบื่อ จนรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะบ้า
Right now you don’t understand it | ตอนนี้เธออาจยังไม่เข้าใจ
Slow down there’s no reason to panic because one day you’re still gonna make it | ใจเย็นไว้ ไม่ต้องตระหนก เพราะสักวันหนึ่งเธอจะก้าวผ่านมันได้
But ya can’t get that far when you’re a fish outta water my friend | แต่เธอไม่มีวันไปไกลได้หรอก ถ้ายังเป็นปลาที่อยู่นอกน้ำ
Marco Polo don’t you know that’s how the game goes | “Marco Polo” เธอไม่รู้เหรอ ว่านี่แหละคือเกมของชีวิต
Marco Polo you’re a fish outta water and I bet you didn’t know | “Marco Polo” เธอคือปลานอกน้ำ — ฉันเดาว่าเธอไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ
Everyday life’s getting harder and you’re living like a fish outta water | ทุกวันชีวิตยิ่งยากขึ้น — เธอใช้ชีวิตเหมือนปลาที่อยู่นอกน้ำ
You can’t breathe or you don’t bother | จะหายใจก็ไม่ได้ หรือไม่อยากจะพยายามแล้ว
That’s what it’s like when you’re a fish outta water | นี่แหละคือความรู้สึกของการเป็นปลานอกน้ำ
You wake up one day look around and realize you’re losing time | วันหนึ่งเธอตื่นขึ้นมา แล้วรู้ว่าตัวเองกำลังสูญเวลาไป
The tide has got you and you watch as your life starts to divide | กระแสน้ำพาเธอไป — แล้วเธอก็มองดูชีวิตตัวเองแตกแยกออก
Thought you’d go with the flow and the next thing you know feels like you’re drowning | นึกว่าจะว่ายไปตามน้ำ แต่กลับกลายว่ากำลังจม
Take a step back, check yourself, make sure you don’t fuck it up, and then you do it again | ถอยหลังสักก้าว มองตัวเองให้ดี อย่าทำพังอีก…แต่สุดท้ายเธอก็ทำมันซ้ำอีก
Right now you don’t understand it… (ซ้ำ)
Now I’m underwater so deep that I’m blind feeling around in hopes that I’d find inspiration | ตอนนี้ฉันอยู่ใต้น้ำลึกจนมองไม่เห็น กำลังควานหาความหวังที่จะเจอแรงบันดาลใจ
Or something that would touch me, grounded so deep my feet can’t even move me | หรือสิ่งใดสักอย่างที่จะสัมผัสใจฉัน แต่เท้ากลับจมลึกจนขยับไม่ได้
Time runnin’ in the rat race all day, I’m thinking whose life is it anyway | เวลาผ่านไปในเกมหนูวิ่งทั้งวัน แล้วฉันก็คิดว่า…นี่มันชีวิตของใครกันแน่
Feelin’ worthless, can’t find the surface, swimmin’ in my mind just to find the purpose | รู้สึกไร้ค่า มองไม่เห็นผิวน้ำ ว่ายอยู่ในหัวตัวเองเพื่อหาความหมายของชีวิต
And the tide’s all low and I’m all exposed, eyes froze makes me wonder ’bout this path I chose | เมื่อน้ำลด ฉันก็เปลือยเปล่ากับทางที่เลือกมา ตาแข็งค้างด้วยความสงสัย
Nobody told you when to run, Bang Bang, you missed the starting gun | ไม่มีใครบอกเลยว่าเมื่อไรต้องเริ่ม — ปัง! เธอพลาดเสียงปืนเริ่มต้นไปแล้ว
Everyday life’s getting harder… (ซ้ำ)
อยากจะเขียนอะไรก็เขียนอ่ะครับ แต่มีผู้ช่วยเขียนเป็น A.I. หากเขียนผิดหรือตกหล่นไปก็ขออภัยล่วงหน้านะครับ
